NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
بِشْرُ بْنُ
مُفَضَّلٍ
حَدَّثَنَا
يُونُسُ بْنُ
عُبَيْدٍ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ
سِيرِينَ قَالَ
حَدَّثَنِي
مَنْ صَلَّى
مَعَ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
صَلَاةَ
الْغَدَاةِ فَلَمَّا
رَفَعَ
رَأْسَهُ
مِنْ
الرَّكْعَةِ
الثَّانِيَةِ
قَامَ
هُنَيَّةً
Muhammed b. Sîrîn'in şöyle
dediği rivayet edilmiştir:
"Sabah namazını
Resulullah (s.a.v.) ile beraber kılan birisi bana, (Resülullah s.a.v.)’in
ikinci rekatten başını kaldırınca birazcık durduğunu haber verdi."
İzah:
Nesâî, iftitah
Burada adına işaret
edilmeyen sahâbinin Enes b. Mâlik (r.a.) olduğu diğer rivayetlerin yardımıyla
anlaşılmaktadır.Bu ilk bakışta kunutun rüku'dan sonra olduğuna işaret
sayılabilir.
Ravinin Resulüllah'ın
okuduğu bir şeyden bahsetmemesi bu esnada yapılan dua veya okunan hamdü
senanın gizli olduğuna işaret sayılabileceği gibi, duyduğu halde râvinin bunu
mevzuu bahs etmemiş olmasıyla da yorumlanabilir.